ёд — [ياد] 1. хотир, ҳофиза 2. ба хотир овардан, ёд кардан 3. ёдбуд, хотира; ёди касро кардан, ба некӣ ба ёд овардани касе 4. маҷ. орзу; хаёл, ба ёди рӯи (касе); ёд гирифтан а) омӯхтан, аз худ кардан, фаро гирифтан, таълим гирифтан; б) дарк кардан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёдоварӣ — [ياداوري] 1. ба хотир овардан, тазаккур 2. хотира, ёдбуд; ёдоварӣ кардан а) ба хотир овардан, зикр кардан, қайд намудан; б) ба ёд расонидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёдрӯз — [يادروز] рӯзи ёдбуд, рӯзи хотира, рӯзи бузургдошт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хотира — [خاطره] а 1. ҳофиза, ёд: хотираро қувват додан 2. ёдбуд, ёдоварӣ, ёд: хотираи рӯзҳои гузашта 3. ёддошт, он чи барои ёдоварӣ ва фаромӯш нашудан навишта шудааст; дафтари хотира дафтаре, ки дар он ёддоштҳои касе қайд карда шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чил — [چل] 1. адади маълум, ду карат бист, чиҳил; ба чил гӯлах оташ сар додан ниҳоят бадкор ва бадамал будан 2. маросими ёдбуд ва талаби омӯрзиш, ки рӯзи чилуми марги касе барпо карда мешавад; чил додан маросими рӯзи чилуми марҳумро қайд кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ